Verhalen van onze cliënten

“Ik woon thuis bij mijn ouders, maar ga drie dagen per week naar Zorgboerderij ‘t Raakeind. Ik vind het heel leuk om voor de koeien te zorgen. Ik help ook mee met het uitmesten van de stallen. In de lente worden de kalfjes geboren, dat is heel bijzonder om mee te maken. Ik ben er trots op dat ik hier mag werken.”

“Bewegen vond ik helemaal niet leuk. Ik ben nou eenmaal niet sportief. Maar dankzij de bewegingsagoog ga ik nu regelmatig een stukje lopen. Ik voel me daardoor fitter.”

“Ik kon mijn vlees niet zelf snijden omdat ik pijn had in mijn handen. Dankzij de ergotherapeut heb ik nu aangepast bestek. Daardoor kan ik weer zonder hulp eten. Dat is heel fijn.”

 “Als ik lang moest zitten kreeg ik last van mijn rug. Het werd steeds erger. Nu heb ik fysiotherapie en doe ik zelf ook oefeningen. Dat helpt: ik kan nu langer zitten zonder pijn.”

"Als dingen niet zo gaan als ik wil, raak ik snel geïrriteerd. Gelukkig helpt een gedragskundige mij om niet meer zo snel boos te worden. Dat vind ik fijn."

“Mijn gezondheid wordt slechter. Ik vind het moeilijk om met mijn moeder te praten over dood gaan. Daarom praat ik met de geestelijk verzorger. Dit geeft me rust.”

“Ik kan niet heel duidelijk praten. Maar dankzij de adviezen en oefeningen van de logopediste gaat het beter. Mensen snappen nu sneller wat ik bedoel. Daardoor voel ik me minder onzeker.”

“Ik wist niet goed wat gezonde tussendoortjes waren. Dus pakte ik vaak een koekje of dropjes. Van al die suikers werd ik moe. Dankzij de diëtist eet ik vaker fruit tussendoor. Ik voel me nu fitter.”

“Marleen heeft een auto ongeluk gehad. Een jaar later staat zij met haar auto voor een zebrapad te wachten. Het zonnetje schijnt fel en er steekt een man over met een donkere pet en een snor. Hij draagt een rood t-shirt. Opeens breekt het zweet haar uit. Ze snapt niet zo goed wat er met haar aan de hand is.”

“Soms begrijp ik niet wat andere mensen doen en zeggen. Daar word ik onrustig van. Het geeft me een onveilig gevoel. Door SI-therapie is de chaos in mijn hoofd een stuk minder. Ik word er rustig van.”

“Als ik Shantala krijg, dan is mijn hoofd daarna eindelijk even leeg. Mijn lichaam voelt rustig en ik word die dag niet meer zo snel boos op anderen.”

“Mijn dochter heeft het erg naar haar zin op de buitenschoolse opvang. In het weekend vraagt ze vaak wanneer ze weer mag gaan. Naast het plezier dat ze er heeft, zie ik ook dat ze zich ontwikkelt. Ze leert bijvoorbeeld om te delen met haar broertje. Ook niet onbelangrijk: de opvang geeft ons als ouders en haar broertje de mogelijkheid om even tot rust te komen.”

Na een periode werken bij leerwerkplaats Werkmaat in het centraal kantoor was Bianca toe aan een nieuwe stap. Zij praatte daarover met de jobcoach. Samen vonden zij een werkervaringsplek die precies bij Bianca past. Ze heeft nu een parttime baan bij de Etos.

“Ik werk in de Etos in Breda Valkeniersplein. Ik vind de Etos een leuke winkel. Een winkel waar ze leuke spullen hebben. Ik vul de make-up aan en zet alle make-up goed. Ook andere spullen zet ik goed en ik vul ze aan. Ik vind het belangrijk en leuk werk. Op woensdag en vrijdag werk ik bij de Etos."

Na tien jaar werken op de BSO verveelt het nog steeds niet. Zo leuk om te zien hoe de kinderen zich door al die jaren ontwikkelen. Ik ken ze allemaal en dat is wederzijds.

“Hoe verandert kikkerdril in kikkervisjes?” vraagt Jesse (12) tijdens een uitje van de BSO. Activiteitenbegeleider Lenie Kuurstra besluit om het hem te laten zien.

“Ik vind het fijn als er goed naar me gekeken wordt. Elke dag worden de activiteiten zo aangeboden dat ik genoeg rust heb, maar ook voldoende geprikkeld word. Gelukkig overleggen mijn moeder en mijn begeleider regelmatig. Zo weet iedereen dat ik graag naar buiten ga en mee doe met allerlei activiteiten die passen in mijn dagritme.”

“Ik woon in een fijne woning in Terheijden. We hebben een tuin en mijn appartement is gezellig ingericht. Eigenlijk wilde ik eerst in Breda gaan wonen. Maar hier heb ik een zwembad en een activiteitencentrum vlakbij. En dat is voor mij heel belangrijk. Mijn persoonlijke begeleider kan ik altijd vragen stellen. En mijn familie komt regelmatig op de koffie. Ja, ik voel me hier heel erg thuis."

Activiteitenbegeleider Chantal verzorgt individuele activiteiten voor cliënten die niet naar de dagbesteding gaan. 

Rijden op de gator is zijn lievelingswerk. Een gator is een kleine tractor. Hij heeft hiervoor een certificaat gehaald. Hij leerde tussen pionnen te rijden, inparkeren en achteruitrijden. En ook veiligheidsregels zoals de spiegels controleren en de veiligheidsgordel vastdoen. Hij rijdt de mest uit de stallen naar de mesthoop. Zware stenen en tuinafval breng hij ook weg met de gator. Hij supertrots dat hij zijn werk goed doet!

Steffie werkt in de SOVAKfoodtruck. 's Morgens fietst ze naar de Schans. Ze zet ze samen met de begeleider alles in de foodtruck op zijn plek. Ze maakt het terras klaar. Met parasols en de kussentjes op de bank. De eerste pot koffie is al aan het pruttelen en de klanten kunnen komen! "De mensen genieten van koffie met appeltaart op het terras. Daar ben ik trots op. Dat maakt mijn werk superleuk."

Jolanda werkt aan de lopende band. Ze doet haar werk graag omdat het afwisselend is.  

Het is alweer 6 jaar geleden dat een groep cliënten van SOVAK en twee begeleiders met de catering van CSI, bedrijf in transportsystemen in Raamsdonksveer, zijn gestart. Annette van Onzenoort en Stefan van Dorst  vertellen over de groei die ze hebben doorgemaakt en de plannen die er zijn voor de toekomst.

Mijn begeleiders zorgen ervoor dat ik ongeveer één keer in de twee maanden lekker kan gaan shoppen.

In augustus 1972 kwam Nab als 24-jarige op het Siereveld wonen. Hij laat het originele krantenknipsel over de officiële opening van het Siereveld zien. "Ik had helemaal geen spullen, alleen een koffertje met wat kleren. We woonden daar met ongeveer 12 bewoners en we hadden allemaal een eigen kamertje. Elk weekend ging ik met de bus naar mijn ouders. De begeleiders waren vroeger best streng. We moesten ons allemaal aan dezelfde regels en afspraken houden. Dat is nu gelukkig heel anders."

Een begeleider van het Koningsveld verraste haar collega's met een trotse bezoeker! SOVAK is ook trots op jullie!

Karin en Henriëtte zijn deze zomer creatief bezig in Activiteitencentrum Rietveld in Sleeuwijk. Normaal gesproken zijn ze in de keukengroep druk aan het koken en bakken, maar door corona zijn er even geen bezoekers en klanten die langskomen voor een kopje koffie. Maar ook in de creatieve deco-groep hebben ze het allebei goed naar hun zin! 

Tot een aantal jaar geleden kon Jeannette zelfstandig samenwonen met haar echtgenoot Erik-Jan, dankzij de intensieve begeleiding van haar moeder. Pas toen haar moeder overleed, werd duidelijk hoeveel ze eigenlijk voor haar dochter en schoonzoon deed. Inmiddels wonen Jeannette en Erik-Jan allebei bij SOVAK in Wijk en Aalburg – Jeannette in Markt 60, Erik-Jan in Markt 2 – en krijgen ze de begeleiding die ze nodig hebben. 

Wilma is 67 jaar en woont al haar hele leven in Wijk en Aalburg. “Ik heb al in vier straten gewoond en sinds twee jaar woon ik in een studio van SOVAK aan de Markt 60. Dat bevalt me goed.”

Sinds twee jaar woont Anne-Rina bij SOVAK in Wijk en Aalburg, aan de Markt 60. Vier dagen per week werkt ze bij Vlechtwerk in Werkendam. Ze heeft een lichte verstandelijke beperking en een visuele beperking; ze ziet zo’n 10%. Sinds kort heeft ze een bijzondere huisgenoot: een blindengeleidenhond.

Leo was een van de eerste bewoners van de Van der Dussenlaan in Dussen. Zijn studio op de eerste verdieping is gezellig ingericht met kleurige meubels, planten en mooie foto’s aan de muur. Leo: “Mijn zus heeft geholpen met de inrichting van mijn kamer, ik voel me hier thuis.”

Kirsten verhuisde naar Stationsstraat in het centrum van Zevenbergen. "Het klussen was leuk en ik heb nu een fijne plek om te wonen."

“Sinds Vaashna is verhuisd naar Ganzenpad 4 is er echt een stijgende lijn te zien. Ze is vaak vrolijk en voelt zich veilig. Ik ben daar zo blij mee,” zegt Aruna, schoonzus en wettelijk vertegenwoordiger van Vaashna.

In maart 2019 verhuisden de eerste bewoners naar de nieuwe locatie van SOVAK aan de Havermansstraat in Breda. De appartementen en studio’s zijn bestemd voor jong volwassenen met een licht verstandelijke beperking die toe zijn aan de volgende stap richting zelfstandigheid. Ricardo (23) is één van de eerste bewoners van de Havermansstraat. Hij heeft zijn appartement op de tweede verdieping en voelt zich thuis. Ricardo: “Het was even wennen maar dit is mijn plek.”

Naast activiteitencentrum Niervaartweg in Klundert ligt een mooi dierenparkje. Cliënten van activiteitencentrum Niervaartweg Johan, Tanja en Pascal, verzorgen hier iedere dag de dieren en werken mee aan het onderhoud van het park. Er lopen allerlei dieren rond zoals geiten, varkens, kippen, kalkoenen en herten.